Η Ναύπακτος, είναι μια από τις πιο γραφικές πόλεις στην Ελλάδα που δεν προλαβαίνεις να την βαρεθείς γιατί απλά δεν σε αφήνει! Είναι μια πόλη στην δυτική Στερεά Ελλάδα που μοιάζει με νησί κι όμως δεν είναι. Έχει ιστορία, πολιτισμό, φύση και πολυμορφία. Όσοι την επισκέπτονται, ανακαλύπτουν από την πρώτη στιγμή πως συνδυάζει την ομορφιά της θάλασσας με την ηρεμία του βουνού, την παράδοση με την σύγχρονη καθημερινότητα.
Οι δύο παραλίες της πόλης
Η Ναύπακτος, φέρει επάξια το τίτλο μιας από τις πιο όμορφες παραθαλάσσιες επαρχιακές πόλεις. Και αυτό γιατί διαθέτει δύο παραλίες, το Γρίμποβο και την Ψανή,όπου μπορείτε να χαρείτε το μπάνιο σας και να απολαύσετε τον πιο δροσερό περίπατο κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια. Και στις δύο παραλίες η πρόσβαση είναι άμεση, του καλοκαιρινούς μήνες πεζοδρομούνται, τα νερά είναι δροσερά και οι καφετέριες διαθέτουν για όλους, δωρεάν ξαπλώστρες
Ανατολικά, βρίσκεται η όμορφη παραλία στη συνοικία της Ψανής μήκους ενός χιλιομέτρου με τα πολλά πλατάνια που λένε πως έχουν φυτευτεί από τη δεκαετία του ’50. Η παραλία είναι πολύ περιποιημένη και όταν φυσάει Βοριάς το καλύτερο σημείο για να κάνεις μπάνιο. Μάλιστα, έχει τιμηθεί επανειλημμένα από την Ε.Ε. με «γαλάζιες σημαίες», για την καθαρή της ακτή. Τα νερά είναι βαθιά και δροσερά. Χαρακτηριστικό της παραλίας και τα μεγάλα βότσαλα. Εδώ θα βρεις πολλά καλά μοντέρνα εστιατόρια/ μπαρ με άνετους καναπέδες και μουσική που είναι ανοιχτά όλη την ημέρα και το βράδυ.
Δυτικά, βρίσκεται η παραλία της περιοχή του Γριμπόβου, η οποία έχει φανατικούς θαυμαστές που έρχονται και ξανάρχονται. Είναι τα πελώρια αιωνόβια πλατάνια με τον δροσερό τους ίσκιο, ο αέρας που φυσάει, οι καφετέριες, η θέα προς τη γέφυρα και προς την αμφιθεατρική εικόνα της πόλης, ή μήπως το παρεΐστικο κλίμα; Όλα μαζί σε κάνουν να αναρωτιέσαι «τι άλλο να ζητήσει κανείς;». Η παραλία είναι με άμμο και κάπως ρηχή αλλά το ίδιο δροσερή με τα νερά της Ψανής. Συχνά οι ντόπιοι την προτιμούν για τις καλές ταβέρνες της κάτω από τα πλατάνια. Αν πάλι, θέλεις κάτι διαφορετικό, απλά περπατάς μόλις 10 λεπτά για να φτάσεις στο λιμάνι, εκεί που ξεκινάει η νυχτερινή ζωή της πόλης.
O περίπατος από την παραλία της Ψανής ως το λιμάνι και μέχρι την «μπούκα» όπως λένε οι ντόπιοι στο Γρίμποβο, είναι από τους πιο κλασικούς περιπάτους των Ναυπάκτιων.
Το λιμάνι
Mε τις πολύχρωμες βάρκες και τα ιστιοπλοϊκά που αράζουν να δίνουν το δικό τους χρώμα σε ένα απότα πλέον πολυφωτογραφημένα σημεία της Δυτικής Ελλάδας, το ενετικό λιμάνι με τον φάρο είναι ο πρώτος σταθμός που θα σε μαγέψει καθώς είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης.
Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, εδώ θα συναντήσεις ανθρώπους όλων των ηλικιών, άλλοι να περπατάνε, άλλοι να ψαρεύουν, άλλοι απλώς να χαζεύουν τη θέα προς το κάστρο και προς τα ανοικτά του Κορινθιακού κόλπου, άλλοι πάλι να συναντιούνται για ρομαντικές συζητήσεις ή απλά για να απολαύσουν τον καφέ τους.
Το βράδυ, ο χώρος του λιμανιού μετατρέπεται σε ένα υπαίθριο πάρτι όπου μπορείς να πιεις το ποτό σου, να συζητήσεις με την παρέα σου και να ρεμβάσεις.
Βόλτα στα καλντερίμια του Κάστρου
Σε μικρή απόσταση από το λιμάνι , βρίσκεται ο Πύργος Μπότσαρη απ’ όπου ξεκινούν τα πλακόστρωτα καλντερίμια που προσφέρονται για μια βόλτα κάτω από το μεσαιωνικό πέπλο της παλιάς πόλης.
[Ο επιβλητικός Πύργος του Μπότσαρη, που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, σήμερα ανήκει στο «Ίδρυμα Δημητρίου και Αίγλης Μπότσαρη», και φιλοξενείται διαρκής έκθεση αντιγράφων από πίνακες, χάρτες, ισπανικές πανοπλίες, λάβαρα χωρών, μινιατούρες πλοίων, και σχεδιάσματα που έχουν σχέση με τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571 μ.Χ.) ]
Η βόλτα που προτείνουμε είναι κομμάτι της ξενάγησης που κάνουν οι ντόπιοι στους καλεσμένους τους. Ακολούθησε το μονοπάτι και [οπωσδήποτε] άσε το εαυτό σου να χαθεί μέσα σε αυτόν τον αστικό λαβύρινθο που είναι γεμάτος νοσταλγία και εικόνες μιας άλλης εποχής. Θα περάσεις δίπλα από παλιά και καινούργια σπίτια, θα χαζέψεις τις εσωτερικές αυλές τους, τις γλάστρες, τα αδέσποτα γατιά και με λίγα λόγια θα ανακαλύψεις μια άλλη πόλη, εντός του ιστού της παλιάς πόλης.
Στη διαδρομή θα συναντήσεις την «Σιδερόπορτα», τη μοναδική πύλη επικοινωνίας μεταξύ της συνοικίας του Λιμανιού και της συνοικίας του Τζαμιού. Αν συνεχίσεις την περιήγησή σου θα βρεθείς στο επιβλητικό Ρολόι της πόλης που χτίστηκε το 1914 από τον Μητροπολίτη Σεραφείμ Δομβοίτη. Οι ντόπιοι το αποκαλούν «Σεραφείμ» προς τιμή του εμπνευστή του.
Ανηφορίζοντας περνάς δίπλα από την είσοδο του διώροφου αρχοντικού της οικογένειας Τζαβέλα και θα βρεθείς στη σημερινή πλατεία Γιάννη Βλαχογιάννη με το μεγάλο πλατάνι και την πέτρινη βρύση. Εκεί σώζονται τα ερείπια τούρκικου τεμένους καθώς και χαμάμ σε σχετικά καλή κατάσταση.
Συνεχίζοντας τον ανηφορικό δρόμο φθάνεις στο ψηλότερο διάζωμα του κάστρου, στην ντάπια και το μόνο σίγουρο είναι πως θα καθίσεις σε μία από τις καφετέριες που υπάρχουν περιμετρικά της ντάπιας και δεν θα χορταίνεις την απέραντη θέα στον Κορινθιακό Κόλπο.
To Στενοπάζαρο
Η καρδιά της πόλης χτυπά στο Στενοπάζαρο, το πλακόστρωτο μικρό και στενό δρόμο κοντά στο λιμάνι με τα διώροφα παραδοσιακά κτίρια, τα καλαίσθητα καφέ, τα μεζεδοπωλεία και τα ιδιαίτερα προσεγμένα εμπορικά καταστήματα που δίνουν ζωντάνια στην περιοχή. Προτού ξεκινήσεις τη βόλτα σου κάνε μια στάση στην εντυπωσιακή πέτρινη βρύση που βρίσκεται στη βάση του μεγάλου πλατάνου, κάτω από τον Άγιο Δημήτριο, για να πιείς κρύο νερό.
Το Κάστρο της Ναυπάκτου
Ο δεύτερος προορισμός που δεν πρέπει να χάσεις είναι το Κάστρο της πόλης. Είναι αδιαμφισβήτητα το έμβλημα της πόλης. Βρίσκεται στην κορυφή του λόφου που δεσπόζει στα δυτικά της πόλης, σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων κι αποτελεί ένα από τα καλύτερα διατηρημένα δείγματα μεσαιωνικής φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Δεν κατακτήθηκε ποτέ αν και πολιορκήθηκε πολλές φορές από όλους.
Οφείλει τη σημερινή του μορφή στους Ενετούς [1407-1499] οι οποίοι προσπάθησαν να την προστατέψουν από τους προελαύνοντες Οθωμανούς χτίζοντας ισχυρό κάστρο.
Η θέα από το κάστρο στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου είναι μοναδική, ιδίως το βράδυ που ανάβουν τα φώτα της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου. Αν ανέβεις με τα πόδια στο Κάστρο, θα σου πάρει περίπου 20 λεπτά από τα σκαλιά του Αγίου Δημητρίου μέσα από γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια. Βέβαια, η πιο κλασική διαδρομή για το κάστρο είναι από τον ένα και μοναδικό οδικό δρόμο, όπου αν είσαι τυχερός θα έχεις μια ευχάριστη συνάντηση με τα σκιουράκια που ζουν στην πευκόφυτη έκταση και είναι πολύ εξοικειωμένα με τους ανθρώπους.